Er was eens een muis die op een dag wakker werd in zijn holletje en bedacht dat hij toch wel heel graag eens de bus zou nemen zoals de grote mensen. Dus stapte hij naar buiten en wandelde met zijn kleine muizenpootjes naar de bushalte. Dat duurde dus wel even, en iedereen die hij tegenkwam op straat riep: "Aah, een muis!"
De bus kwam snel en de muis sprong op het trapje. Maar... hij kon niet aan het betaalmachientje! En de conducteur verstond hem niet, dus de muis moest met de bus meerijden zonder te betalen. Dat vond hij wel een beetje spannend. Snel zocht hij een zitplaatsje. De bus was nog maar net vertrokken toen de muis plots iets interessants zag: in een klein hoekje van de bus, vlakbij waar de muis zat, zat een deurtje precies op muizengrootte! Dat moest de muis toch wel even gaan ontdekken... Voorzichtig duwde hij met zijn neus het deurtje open en stapte naar binnen.
De muis keek zijn ogen uit: hij was terecht gekomen in een gigantische kamer vol snoep! Hij begon meteen zijn buikje rond te smikkelen, en dat mag je best letterlijk nemen: al snel was zijn buikje superdik, alsof de buik met de muis op wandel was in plaats van andersom! De muis krulde zich net op in een hoekje om een dutje te doen, toen zijn oog viel op nòg een deurtje. Dat vond het muisje wel spannend natuurlijk, en hij probeerde het gauw uit.
Maar waar was hij nu terechtgekomen... Dit magische deurtje leidde hem naar Afrika! Het muisje keek zijn ogen uit terwijl hij rondkeek. Hier was hij nog nooit geweest. De zon brandde op zijn bolletje, en algauw ging hij op zoek naar een beetje verkoeling. En natuurlijk... daar zag hij alweer een deurtje!
Dit keer leidde het hem naar een Afrikaans huis vol speelgoed. Het muisje stond wat bedremmeld te kijken: wat moest hij hier nu mee? Dit was toch veel te veel speelgoed voor hem om alleen mee te spelen! Toen krijg hij een goed ideetje: hij zou vriendjes gaan zoeken! Vol overtuiging trok hij een speelgoedbrommertje uit de berg en reed het huis uit, de wijde wereld in...
Maar het muisje had er niet aan gedacht dat hij terug door het magische deurtje reed, en dus weer ergens anders terechtkwam! Even was hij in de war door een luide plons, en hij voelde zoiets gek op zijn velletje... en toen besefte hij dat hij recht de zee in was gereden! Gelukkig zat er achteraan de speelgoedbrommer een muizenduikpak dat hij kon gebruiken. Het muisje keek rond of hij vriendjes zag, maar hij vond niet meteen iemand. Of toch... daar in de verte? Daar zwom een schaduw! Snel reed hij eropaf...
...om zich meteen een hoedje te schrikken want daar zwom een reusachtige haai! De muis dacht diep na: hoe kon hij dit oplossen? Met een mopje, besloot hij, mopjes helpen altijd. "Dag klein beestje!" riep hij vrolijk tegen de haai. De haai kon er echter niet mee lachen en liet zijn grote tanden al zien. De muis drukte van het verschieten op een verkeerd knopje op zijn brommer, en hij schoot de lucht in! Wat een geluk, de brommer kon vliegen! Opgelucht haalde het muisje adem en hij sloot even zijn ogen om te genieten van de frisse wind die door zijn muizenoortjes waaide.
Toen hij zijn oogjes weer opende, vloog hij helemaal niet door de lucht. Eventjes was hij in de war. Waar was hij nu?! Snel schoot hij overeind, en keek om zich heen. Hij was in zijn muizenholletje! Het muisje had wel kunnen beginnen huilen, had hij het allemaal maar gedroomd? Maar het had zo echt gevoeld! Treurig kwam hij uit zijn bedje en sjokte naar de voordeur. Maar toen hij die opendeed, klaarde zijn muizensnoet meteen op.
Want daar, voor de voordeur, stond de prachtige brommer waar de muis land en zee mee had overwonnen. Dus toch echtgebeurd....?!
Hilarisch
BeantwoordenVerwijderen